นี่เป็นอัลบั้มเสริมพลังจากงานเขียนของ Dr. Joy DeGruy ซึ่งปรากฏในอัลบั้มในตัวอย่างขยาย – Much ในลักษณะเดียวกับที่ศัตรูสาธารณะเคยสานแร็พรอบ ๆ รัฐมนตรีว่าการกระทรวง Farrakhan และศาสตราจารย์ Griff แต่วันนี้วัฒนธรรมกระแสหลักมีการป้องกันน้อยกว่าและมีความสามารถในการได้ยินเกี่ยวกับผลของการเป็นทาสต่อเด็ก ๆ ของเด็กที่ไม่เคยมีประสบการณ์การเป็นทาสมือแรกจริง ๆ และวิธีการที่สถาบันศตวรรษเก่ายังคงดังก้องด้วยการสร้างทัศนคติและสมมติฐานภายในวัฒนธรรมสีขาว ( “ Big Black Nigga”) และวัฒนธรรมสีดำ (“ เมื่อได้รับการเปิดเผยตัวเองเราซ่อนความอับอาย” L7 Rhymes เกี่ยวกับ“ ไม่เคยอธิบาย)
เพื่อให้แน่ใจว่านี่คืออัลบั้มที่ออกแบบมาเพื่อเร้าใจและเป็นเรื่องร้ายแรงจากการกระโดดและทั้งหมดตลอด มีอารมณ์ขันไม่มากที่นี่ แต่มันไม่ใช่การบรรยาย เซเว่นทำให้พล็อตของเขาเป็นส่วนตัวคร่ำครวญถึงการสูญเสียเพื่อนที่ฆ่าคนผิวขาวโดยไม่ต้องร้องเรียนการฆาตกรรมร้องเพลงอย่างท้าทายใน“ 4 กรกฎาคม” ว่า“ คุณไม่ได้ควบคุมฉัน” และคนผิวขาวไม่สามารถบังคับให้เขาเฉลิมฉลองได้อย่างไร
มันเป็นการฟังที่ยากลำบากและสำหรับคนผิวขาวอย่างฉันมันหมายถึงการยอมรับว่าฉันเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ฉันไม่ได้สร้าง แต่มีส่วนร่วมและเต็มใจที่จะได้ยินเสียงร้องที่ซื่อสัตย์ก้าวร้าว แต่มีความละเอียดอ่อนสำหรับการเปลี่ยนแปลง
โอ้. และจังหวะคือไฟ เนื้อเพลงมีความคิดสร้างสรรค์และคล่องแคล่ว การไหลนั้นยอดเยี่ยม เพลงเหล่านี้ไม่ใช่คำเทศนา
นี่คืออัลบั้มแร็พที่ทรงพลัง – ชนิดที่เราไม่เห็นอีกต่อไป – และคุ้มค่ากับการฟังอย่างแน่นอน